Doofpot Klacht (1) die u NIET mag lezen van Gemeente Leudal
2 juli 2017 door @doofpotwmo
Het moreel failliet van de Gemeente Leudal is compleet. Na schending van werkelijk alle denkbare termijnen, abbb’s, AWB, en meer: verordent de Gemeente Leudal alsnog een hoorzitting voor de woningaanpassing die na verdaging van 18 maanden voor diezelfde hoorzitting plaats had moeten vinden vóór het besluit van 8 dec 2016, wat evenmin genomen is.
Nu naar 20 juli 2017 verschoven ondanks totaal gebrek aan legitimiteitsbeginselen, een “Niet akkoord-verklaring” dd 19 mei 2017 en Ingebrekestelling Wet Dwangsom dd 19 mei 2017 en daar evenmin een besluit op neemt.
Voor de goede orde merk ik op dat de gemeente de onderhavige aanpassing al in 2013 als noodzakelijk heeft geacht maar dat deze heden 2 juli 2017 nog niet gerealiseerd is.
(Update: 3 Aug 2017 besloten na deze blogpost)
De advocaat van de gemeente voert in zijn verweerschrift tbv de hoorzitting dan genoegzaam – om de rookgordijnen nog dikker op te trekken- ineens een bezwaar tegen besluit van 19-11-2015 op onder weglating van een ernstige klacht over de gedragingen en bejegening door de Gemeente inzake dat bezwaarschrift.
Foutje heer B.?
Die klacht namelijk, heeft de Gemeente Leudal als de wiede-weerga bewogen destijds om een wel heel snelle warme “doorstart” te maken naar een nieuw indicatietraject, in de hoop dit klachtschrift in de vergeethoek zou belanden.
Weliswaar kunt u nu roepen dat dan procesgronden voor het bezwaar vervallen zijn of geraken, maar klachten inzake bejegening of gedragingen van Leudal vallen niet onder die noemer. En die blijft u gewoonweg in de doofpot houden.
Deze klacht van 9 december 2015 inzake bejegening en gedragingen van Gemeente Leudal, is bevestigd voor ontvangst, om deze – na verdaging – uiterlijk te beslissen op 17-02-2016. Wat natuurlijk nooit gebeurd is omdat u hier niet aan herinnerd wenst te worden. Dus even de reminder:
Wethouder 2016 jokte
Een klacht die u ook al in 2016 onthouden hebt aan de Gemeenteraadsleden. Waarna de toenmalig wethouder de nodige integriteits-problemen hieromtrent vertoonde door deze problematiek ten overstaan van de Raad na diens vraag tot tweemaal toe te ontkennen.
En het huidige ‘management’ van de afdeling WMO-Fail de nieuwe (ervaringsdeskundige, meelevende en sociale) wethouder het “overdrachtelijke mes op de keel zet” over een opmerking over de locatie van een hoorzitting (!?) en alles in het werk zet eender wie/welke effort mij de zorg waartoe u verplicht bent toe te doen komen: te saboteren. Om dat maar hard uit te spelen. Alsof een dergelijke opmerking uw wanprestaties niet doet verdwijnen.
Voor de zoveelste keer.
Schaamt u zich nog steeds niet?
Nu de Gemeente Leudal met arrogantie en brutaliteit een bezwaar over een hoogst onzorgvuldig en door hen zelf herstart traject aan de hoorcommissie voorlegt – zonder een kik te geven over de ernstige klacht -; werkelijk alles in het werk zet deze in de doofpot te houden, gaat deze onbehandelde klacht van 9-12-2015 nu online. Opdat eenieder de gecorrumpeerde, niet door moreel, wettelijke of fatsoensnormen gestoorde werkwijze van Gemeente Leudal zelf kan beoordelen:
Klacht en Aansprakelijkheidsstelling
dd 19 november 2015
Aan : Klachtencoördinator en B&W Gemeente Leudal
Adres : Leudalpein 1, 6093HE Heythuysen
Datum : 9 december 2015
Betreft: : Formele klacht gedragingen gemeente Leudal
Geachte heer/mevrouw,
Middels dit schrijven doe ik u mijn formele klachten toekomen inzake de gedragingen van de gemeente inzake het frustreren en onzorgvuldig handelen inzake WMO aanvragen. Te weten:
Niet Onafhankelijke Cliëntondersteuning door MEE
Waarom cliëntondersteuning?
De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015) verplicht gemeenten om gratis cliëntondersteuning aan te bieden aan haar burgers. Dat staat in de wet om de volgende redenen:
- Cliëntondersteuning helpt u bij het versterken van uw zelfredzaamheid en bij uw deelname aan de maatschappij.
- Cliëntondersteuning helpt u bij het verkrijgen van zorg en hulpverlening op gebieden die voor u van belang zijn, zoals werk, school, wonen, opvoeden of sport en bewegen.
- Cliëntondersteuning helpt u en uw gemeente om een goed beeld te krijgen van de ondersteuning die u nodig hebt.
- Cliëntondersteuning helpt om uw positie tegenover gemeenten en andere organisaties te versterken. Dat ter voorkoming van meningsverschillen en juridische procedures.
Wat is goede cliëntondersteuning?
Een belangrijke voorwaarde is dat cliëntondersteuning alleen uw belang dient. Of dat zo is, bepaalt u zelf, en niet de gemeente of iemand anders. U heeft het recht een andere cliëntondersteuner te krijgen als u het gevoel heeft dat hij niet uw belang dient. De cliëntondersteuner moet naast u staan en u ook tegenover de gemeente ondersteunen als dat nodig is.
Compleet. Een andere belangrijke eis is dat de cliëntondersteuning kan helpen om een zo compleet mogelijke ondersteuning te regelen. De cliëntondersteuner moet u altijd kunnen helpen, ook als blijkt dat bij uw vraag hele andere onderwerpen meespelen, zoals bijvoorbeeld: werk, langdurige zorg, wonen, onderwijs, geldzaken en/of relaties. Een cliëntondersteuner moet daarom brede kennis hebben en daar hoort ook specialistische kennis over leven met een beperking bij.
( Bron: http://www.mee.nl/nieuws/hoe-staat-het-met-clientondersteuning-in–uw-gemeente )
Klacht 1
Er wordt niet actief cliëntondersteuning aangeboden. Ik heb hier zelf om moeten vragen. Mijn eerste verzoek (per email van 23 september 2015) om ondersteuning van het MEE tijdens het bezoek door de medisch adviseur is genegeerd. Dan wordt vrij ludiek de vraag om MEE gekoppeld aan het “opstellen voor een plan voor de toekomst”. Deze gang van zaken belemmerd de onafhankelijke cliëntondersteuning die ik voor ogen had en waar ik recht op heb. Namelijk: iemand die naast mij staat in de huidige aanvraag trajecten en mijn belangen in deze behartigd.
Klacht 2
Nota bene na eigen aandringen en uitnodiging mijnerzijds aan Dhr. XXX om eens bij mij op huisbezoek te komen kwam het MEE wel erbij zitten. Dit gesprek heeft plaats gevonden op 1 oktober 2015. Een grotendeels zwijgend MEE werd mij verteld door de WMO regisseur meegedeeld dat het MEE mij zou kunnen helpen bij het opbouwen van mijn sociale netwerk. Daarna heb ik sedert 1 oktober 2000 van het bewuste MEE niets vernomen. Ik verwacht echter nog steeds en wel zo spoedig mogelijk inzet van het MEE voor de rechtmatige onafhankelijke cliëntondersteuning vlgs beleidsregels WMO 2015.
Onzorgvuldige gespreksverslagen
Klacht 3
Van dit gesprek is een verslag opgesteld wat ik op 7 oktober 2015 mocht ontvangen. Ik heb hierop direct gereclameerd wegens de overdaad aan aannames, opgenomen niet besproken zaken en het achterwege laten van relevant besproken zaken. Dit gespreksverslag is uiteindelijk 3 keer herzien en door mij ondertekend voor “Gezien” aangezien de toekenning van de rolstoel en/of andere voorzieningen die besproken waren pas doorgang zou vinden na ondertekening van dit stuk proza. Dit is een onterechte gang van zaken die de termijnen nodeloos heeft geschonden.
Klacht 4
Het ontgaat mij in het geheel hoe uw MEE medewerker “in uw team” aldus email van 23 sept 2015, onafhankelijk kan zijn wanneer tot 3 maal toe gespreksverslagen opgesteld of geredigeerd zijn die onjuistheden of onterechte aannames bevatten en hier geen inbreng in heeft of pleegt. Dit stilzwijgen vat ik dan maar op als niet-onafhankelijk funktioneren en onzorgvuldigheid die de regelgeving en principes van cliëntondersteuning schendt.
Ongeoorloofde anamneses door niet terzake deskundigen
Klacht 5
Een van de meest kwalijkste gedragingen binnen het WMO team en wellicht nu ook daarbuiten is het opschrijven van ongeoorloofde diagnoses door niet ter zake deskundigen of bevoegden. Deze klacht heb ik de gemeente al meer dan eens verweten. In versie 1 van het gespreksverslag staat geschreven dat ik zou lijden aan “psychische problemen”.
2
De definitie van een gespreksverslag is in essentie het weergeven van hetgeen besproken is. Bovenstaande is geenszins besproken. Dit zijn aannames die keer op keer bij uw WMO afdeling de kop boven water steken. Wellicht gebaseerd op rapportages van eerdere “adviseurs” die evenzo “aannames” naar eigen goeddunken en bevinden opschreven.
Ik wil er wel even op wijzen dat keuringsartsen of medisch adviseurs die niet beschikken over een psychiatrie/psychologie-bul niet bevoegd zijn dergelijke DSM classificaties in het wilde weg uit te spreken. Echter schaamt men zich kennelijk niet deze op te schrijven en te pas en te onpas maar voor wat op mij overkomt als moedwillige beeldvorming te ge-/ en misbruiken.
Schending proportionaliteitsbeginsel en privacy inzake medische gegevens
De huidige WMO aanvragen betroffen vervanging van een technisch en financieel afgeschreven elektrische rolstoel, het oplossen van de problematiek met de automatische deuropener en een aanpassing van de natte cel die wegens toename van beperkingen van fysieke aard niet meer door mij te gebruiken is.
Ik zie in dit “lijstje” geen gevraagde voorzieningen staan die de noodzaak noch de relevantie weergeven van het vermelden en keer op keer uitlichten van vermeende psychishe problematiek.
Klacht 6
Echter, in de medische en ergonomische adviezen van SCIO consult worden deze “psychische aandoeningen” nog sterker uitgelicht. Adviezen, die onterecht vermelden dat deze inhoudelijk “met mij besproken zouden zijn” maar mij pas onder ogen zijn gekomen toen ik deze als bijlagen bij uw besluit van 19 november 2015 ontving. De herhaalde en veelvuldige opmerkingen in deze rapportages over vermeende psychologishe problematiek, gedragsstoornissen en meer zijn geheel voor uw rekening en schenden het proportionaliteitsbeginsel. Ik zie namelijk niet in, noch is er geen enkele rechtmatige grondslag dergelijke informatie tot enige belang te maken bij de aanvraag van een wc-pot of rolstoel. Al was ik zo gek als een nootje zou zulks voor deze aanvragen niet van belang zijn. Ik betitel dit daarom enkel als kwaadwillende stemmingmakerij.
Klacht 7
Inzage of veronderstelde mededeling aan cliënt: Zowel de medische adviseur als de ergotherapeut van SCIO gaven aan nader contact te hebben met mij. Beiden hebben hiertoe mij emailadres opgenomen en zouden mij contacteren wat niet gebeurd is. Evenzo zou mij een formulier voor toestemming van uitwisseling van medische informatie met de behandelend huisarts toegezonden worden per email. Dit is niet gebeurd.
Klacht 8
De huisarts is niet gecontacteerd. Er heeft volgens Dr. XXX, huisarts te Heythuysen slechts een eenmalige poging plaatsgevonden door de arts van SCIO. De huisarts heeft toen laten weten dat hij enkel schriftelijke vragen beantwoord. Dit was ook zo besproken door mij met de medische adviseur van SCIO. De huisarts werkt namelijk volgens de richtlijnen van de LHV betreffende Privacy en Medisch Beroepsgeheim. ( https://www.lhv.nl/uw-beroep/medisch-beroepsgeheim-privacy )
Dit is meerdere malen naar uw gemeente gecommuniceerd. Dat dit een schending van afspraken is mag duidelijk zijn. Deze gang van zaken was namelijk de oorzaak dat hetzelfde traject voor aanpassing van de badkamer in oktober 2013 spaak liep. Mij is bekend dat Dhr. XXX n.a.v. mijn beklag hierover, toch echt minstens twee maal contact heeft gehad met SCIO hierover en hierop bij SCIO heeft aangedrongen.
Klacht 9
Het ontgaat mij dan ook in het geheel, dat ik ‘s morgens voor de afspraak met de arts alsook op de morgen van het bezoek van de ergotherapeut en de bouwkundige contact gezocht heb met de gemeente en meegedeeld heb dat er nog steeds geen overleg of uitwisseling van die gegevens heeft plaatsgevonden, en de gemeente toch klakkeloos deze adviezen overneemt, wetende dat deze onvollledig zijn of enkel berusten op aannames van de adviseurs. Hierbij niet alleen de ter zake deskundige huisarts negerende, maar zelfs opmerkende dat zijn “mening niet relevant zou zijn”.
Desondanks de bekendheid bij de afdeling WMO, de wethouder, de directeur sociale zaken, en zelfs de Burgemeester met deze onzorgvuldige handelswijze, de rappels hierover en de afspraken, wordt er gewoonweg een besluit genomen. En evenzo als gedurende de aanvraag van 2013 wordt iederen klacht die ik schriftelijk naar de gemeente escaleer genegeerd en niet als klacht behandeld.
Het beste bewijs van het negeren van klachten is dat ik met de ingebrekestelling van 5 november 2015 om te ageren op de schending van de beslistermijn, een klacht heb ingediend. Ik heb niet eens een bevestigingsbriefje ontvangen inzake deze klacht of ingebrekestelling. Enkel een besluit op de 15e dag. Kennelijk is uw gemeente meer begaan met het stuiten van ingebrekestellingen dan de inhoudelijke klachten en herhaalde rappels – en onlosmakelijk verbonden – causale problematiek te stuiten.
Klacht 10
Uw gegevensverwerking is corrupt. Ik zeg het maar gewoon. En als het dat niet is dan durf ik stellig te beweren dat er sprake is van wanbeleid aangaande deze kwestie. Wat betreft de vrijelijke statements aangaande mijn vermeende psychishe aandoeningen heeft u niet eens recht op gegevens als die er al waren door een lopende indicatie in enig AWBZ/ZVW wet:
Er was géén begeleiding in 2014, géén dagbesteding, noch verblijf, enkel een funktie PV maar niet in combinatie met begeleiding wegens een verstandelijke beperking en/of psychiatrische diagnose. (https://www.hoeverandertmijnzorg.nl/volwassenen/alle-grondslagen/wmo/privacy)
Ontzeggen funktie Ondersteunende Begeleiding
Klacht 11
Wederom wordt mijn kritiek over afwijzen van de funktie OB tijdens het gesprek van 1 oktober 2015 genegeerd in alle tonen en aarden. Dit gebeurd al sedert de funktie OB mij door de gemeente ontzegd is na de overgang van deze ontnomen funktie van AWBZ naar WMO in 2010. De grondslag destijds was geenszins psychisch van aard, maar verleend wegens “complex lichamelijk handicap. ”
Op 8 juli 2010 deelde uw gemeente mij mee op mijn vraag om toekenning van de funktie OB:
“M.b.t. tot uw vraag aangaande OB-funktie: Uw huidige indicatie voor hulp bij het huishouden is opgebouwd uit het lichte en zware huishoudelijk werk, de textielverzorging, gezinsleden (kinderen) helpen, de boodschappen en de dagelijkse organisatie van het huishouden. In de WMO is qua ondersteunende begeleiding enkel de begeleiding met de grondslag psycho-sociaal opgenomen.“
Het is op zijn zachts uitgedrukt frappant dat de gemeente en haar adviseurs (zonder overleg met behandeld arts) kennelijk zichzelf veroorloven diagnoses van psycho-sociale aard te stellen maar deze “adviezen” dan vervolgens niet als grondslag aan te merken voor de funktie OB.
Het ontzeggen van deze funktie, destijds en nu belemmerd mij in mijn sociale participatie. Eerdere verwijzingen naar zogenaamde voorliggende voorziengen als Proteion of MEE zijn onterecht.
Na contact met Proteion destijds deelde men mij mee dat men enkel voor ouderen deze inzet pleegt. Bij een langdurig en progressief handicap zoals het mijne, wat mede stelselmatig ondermijnt en verergerd wordt door uitblijven en/of frustreren van voorzieningen door uw gemeente zoals bekend (zie klachten en bezwaarschriften in mijn dossier) niet langer.
Voorbeelden van individuele begeleiding
- hulp bij de administratie, post en financiën (overzicht krijgen over facturen, contracten, verzekeringen, enzovoort);
- hulp bij boodschappen doen;
- hulp om huishoudelijke apparaten (te leren) bedienen;
- woonbegeleiding (bijvoorbeeld leren om het huishouden te doen);
- hulp bij de opvoeding;
- hulp om de dag in te delen en dingen te ondernemen;
- contact zoeken met mensen in de omgeving;
- hulp om te communiceren met anderen;
- hulp om gedragsproblemen te verminderen.
(Bron:https://www.regelhulp.nl/bladeren/_/artikel/begeleiding-in-dagelijks-leven/ )
Ook MEE aanmerken als voorliggende voorziening ter compensatie van gebrek aan sociale netwerk/participatie slaat de plank volledig mis. De causale oorzaak van het hebben van geen netwerk of participatie is het ontbreken van voorzieningen, het niet nakomen van onderhoudsverplichtingen aan hulpmiddelen, ongevallen hierdoor waardoor lange episodes van bedlegerigheid volgen.
Nu het MEE zich eveneens in dit traject zo subjectief aan de gemeente opstelt en niet onafhankelijk zoals dit hoort, snijdt het geen hout te denken dat “gesprekken” met het MEE over een sociaal netwerk deze problematiek gaat oplossen. Het maakt mijn toilet niet toegankelijk, ze maken de deur niet open als mijn deuropener kapot blijft en MEE sjouwt niet mijn boodschappen terwijl ik die hulp en dergelijke dingen wil ondernemen.
Ik ga de zaak dus omdraaien.
Indien u in uw dossier blijft persisteren dat ik aan deze aandoeningen lijdt, en deze dusdanig documenteert en (zonder mijn toestemming noch noodzaak) verspreidt, zelfs wanneer zulks het proportionaliteitsbeginsel schendt, zie ik nu graag een toekenningsbesluit voor de funktie OB tegemoet en merk ik uw opmerkingen in gespreksverslagen en rapportages in deze aan als grondslag daarvoor.
Aangezien deze vraag en klachten hierover genegeerd worden, verzoek ik u ook dit als formele klacht aan te merken en tevens middels dit klachtschrift de aanvraag hiertoe als formeel te beschouwen.
Aansprakelijkheidsstelling
Klacht 12
Het behoeft geen discussie dat reeds eerder uitblijven van voorzieningen geleid heeft tot permanente letsels. Bijvoorbeeld het ongeval met de niet conform Bruikleenovereenkomst WVG verstrekte rolstoel Trax Permobil in 2009. Die pas nu na jaren klagen en negeren vervangen gaat worden.
Conform deze overeenkomst was periodiek onderhoud een van de verplichtingen van de gemeente. Gehouden de gebruiker, enkel toegestaan de overdrachtelijke poetslap en luchtpomp te bezigen aan de voorziening. Dat hier geen enkel dispuut over hoeft te zijn wie aansprakelijk was in deze, mag blijken uit het feit dat de aansprakelijkheidsverzekeraar van de Gemeente destijds een schikking heeft getroffen i.v.m. letselschade aan de schouder die permament is uitgevallen, en daarna de noodzaak voor andere of aangepaste voorzieningen vereist. Die nu al jaren zoals ook bekend bij uw gemeente tot ongevallen leiden, met nog meer letsels als gevolg.
Wederom merk ik ook voor de zoveelste keer op dat mijn lichamelijke aandoening (CRPSI) therapieresistent is en het liquor probleem even zo. Er is enkel een optie van preventie.
Preventie valt onder de eerste verplichting van de overheid: Bescherming van de burgers ook tegen valincidenten.
Ook ontzegt u mij voorzieningen, of frustreert preventieve oplossingen in de vorm van hulpmiddelen of voorzieningen die preventief kunnen werken teneinde mijn recht op behoud, bevordering van gezondheid kunnen bewerkstelligen. Nog kwalijker is dat u deze middelen frustreert en ontzegt op basis van onzorgvuldige en beklaagde handelswijzen en processen, en de klachten hieromtrent negeert.
Per besluit van 19 november 2015 wordt mij nog de overdrachtelijke wortel voorgehouden in een standaard bericht op bezwaar schrift, dat er wellicht met mij contact opgenomen gaat worden. Waarmee u de illusie wekt dat u open zou staan voor mediation van dit probleem.
Dit is nog steeds niet gebeurd. Triest. Temeer daar ik die deur in mijn bezwaarschrift zelf al open heb gezet. Terzijde het feit dat u in uw bericht op bezwaar wel alle wetsartikelen weet aan te wenden die termijnen kunnen uitstellen, ontloopt u hier na alle klaag en bezwaarschriften uw zorgplicht op een beschamende wijze. Mijn situatie kan geen uitstel meer lijden. Zeker niet tot mei 2016 want zoals u weet is de aanpassing zoals de huidige bureaucratie beoefend wordt evenmin gerealiseerd.
Naast de stemmingmakerij in de rapportages van SCIO was en is mijn progressieve en zwaar invaliderende handicap u meer dan duidelijk. Maar in deze rapportages staan ook duidelijke waarschuwingen ten aanzien van de risico’s die u ook al jaren bekend zijn.
De termijnen die u bezigt, het niet afhandelen van klachten, het niet reageren op vragen of niet terug bellen na toezeggingen, het op elke wijze uit de weg gaan van constructieve overleggen merk ik aan als doelbewuste tegenwerking. En gebrek aan inlevingsvermogen maar zeker aan het gevoel om aan deugdelijke en zorgvuldige zorgverplichtingen te willen voldoen.
Middels deze klacht, alsniet al eerder in mijn bezwaarschrift en (niet zorgvuldig) door u behandelde klacht van september 2014, stel ik u aansprakelijk voor de schade door de ongevallen zoals opgesomd in eerdere correspondentie met uw afdeling WMO, Burgemeeser en Wethouder, alsook mogelijk nog te lijden schade. Zowel lichamelijke als de financiele schade die ik lijd door uitblijven van noodzakelijke voorzieningen die nodig zijn ter compensatie van de inadequate badkamer en ter preventie van nog meer ongevallen. Kosten die gedeeltelijk niet vergoed worden door de ziektekosten verzekering en nu door blijven lopen.
Eveneens stel ik u aansprakelijk voor alle kosten die ik dien te maken mijn recht op voorzieningen ter behoud van gezondheid desnoods in rechte te behalen. Ik zal ook mijn verzekeraar en advocaat op de hoogte brengen van deze ongevallen en voor een zo spoedig mogelijke afwikkeling verzoek ik u hetzelfde te doen.
Hoogachtend,
XXX
Doofpot WMO Leudal 