Plan van Aanpak

Door @Doofpotwmo | 31 Aug 2017

De Gemeente Leudal wil niet communiceren. Ook geen case-manager toewijzen. Al helemaal geen mediation bezigen. Willigt zelfs verzoeken tot overleg van een formele cliëntondersteuner niet in en wimpelt deze keer op keer af.

Hoe zou de gemeente Leudal dat doen, een inwoner compleet blokkeren? Is daar een protocol voor zodat dat individu met geen mogelijkheid een poot aan de grond krijgt? Zou dat met een interne e-mail gaan waarin iedereen op het hart gedrukt wordt om onder geen beding die mevrouw van Doofpot Wmo Leudal te helpen?

Is er niemand die in opstand komt, omdat zo’n blokkade toch wel erg ver gaat en alle wetten van de medemenselijkheid tart? Er moet toch iets geregeld zijn om de neuzen allemaal naar dezelfde kant te laten wijzen bij de gemeente Leudal.

Eenparig wordt ingestemd met niet legitieme hoorzitting die er door worden gedrukt om vervolgens weer afgeblazen te worden. Klachten worden categorisch niet behandeld. De wet die regelt dat een dwangsom kan worden opgelegd als de gemeente niet tijdig beslist, wordt totaal genegeerd.

Treiterijen en represailles schijnen gewoon tot het primair proces te behoren. Het huilen strijd om voorrang tegen het lachen als je ziet hoe gemeente Leudal de Algemene wet bestuursrecht en de Wet maatschappelijke ondersteuning uit de kast weet te halen als het haarzelf uitkomt en stof laat verzamelen als het om het belang van de burgers gaat. In het vijfde jaar van de ‘strijd’ voor een toegankelijke en veilige badkamer moet de burger eerst in hongerstaking en online openbaar de misstanden aan de kaak stellen (via een blog).

Pas na veel maatschappelijke verontwaardiging, komt de gemeente enigszins in beweging. Nog steeds niet in het belang van de burger, maar met een minimale inspanning die als niets anders dan schadebeperking kan worden opgevat. Hoe is het mogelijk dat politiek, bestuurlijk en ambtelijk zo unaniem is in het isoleren en negeren van een individuele inwoner?

Het is schrier onmogelijk voor een burger om tegen zo’n overmacht iets uit te richten. Wat zegt het over Nederland dat zoiets langdurig kan bestaan? Het is niet zo dat men bij de gemeente verstoken is van informatie, dus de vlieger ‘wir haben es nicht gewußt‘ gaat niet op.

Doofpot Wmo Leudal heeft geen detail ongenoemd gelaten. Alleen enkele reacties op persoonlijke titel op een blog van een andere activist laten wat haarscheurtjes zien in het embargo op communicatie. Verder doet de goegemeente alsof de neuzen bloeden en gaat men quasi-prudent door alsof er helemaal niets aan de hand is.

Sedert 23 Juni 2017 loopt de wethouder “Sociale Zaken & Volksgezondheid” namelijk met een Plan van Aanpak voor de gedupeerde burger op zak. Dit plan is totstandgekomen in samenwerking met deskundigen). Het zou de leiddraad moeten zijn voor constructief overleg voor maximale preventie en om zonodig een halt toe te roepen aan de progressie van mijn de handicap van de inwoner die veroorzaakt is door het uitblijven van tijdige zorg of voorzieningen.

Het heeft er schijn van dat het Plan van Aanpak bij het oudpapier terecht is gekomen. Gelukkig is er een digitale versie die hierbij online wordt aangeboden ter lering ende vermaeck. En wellicht vergist iemand zich bij de gemeente Leudal alsog en gaat er eindelijk wat mee doen.

Om niets aan de verbeelding over te laten wordt het Plan van Aanpak in zijn volledigheid hier geplaatst en wens ik op te merken dat letterlijk elke bewering en genoemde feiten met schriftelijke bewijsstukken te onderbouwen zijn en voor geïnteresseerden na afspraak volledig in te zien. (Gebruik daartoe het contactformulier op deze blog)

Het Plan van Aanpak en Bijlagen

Bewijs: Febr 2017 Melding aan Burgemeester

Een verschil van rond 1745,52 Euro minder verbruikte zorg in onderstaande email niet meegenomen, omdat deze ongebruikte zorg pas visueel werd toen de jaarafrekening van het SVB aan ons gezonden werd. De zorg is niet geffectueerd kunnen worden wegens toekennen besluit met terugwerkende kracht.

Status 31 augustus 2017

Na een 5 jaar durende aaneenschakeling van onzorgvuldige indicatietrajecten volgt een magnum opus van psychische overheidsterreur, waarna het besluit geluidloos erdoor geslagen werd door B&W. Lees hier hoe dat ging
Waardoor ik vandaag – door uitblijvende voorzieningen en daardoor onstaan gevaar en ongevallen inmiddels door zware letsels 450 dagen plat lig.
De keuken/berg-en daardoor manoevreer ruimte problematiek wordt ondanks meerdere eensluidende adviesrapportages nog steeds volslagen genegeerd.
De zorgproblematiek is onmiddellijk ondanks handelswijzen en abbb’s schendende overheid afgewezen, doorverwezen naar een hoorzitting waarop het besluit uiterlijk oktober 2017 zal vallen: waardoor de zorg niet te effectueren is waarvoor hij dient,nl het faciliteren van medisch onderzoek/behandelingen etc.
Hertarifering is geweigerd. Ook dat is doorverwezen naar hoor/advies,uitspraak uiterlijk in oktober waardoor de noodzakelijke medische trajecten niet effectueerbaar zijn. Ik kan daardoor al het gehele jaar niet naar arts/ziekenhuis.
De vervoersvoorziening die al sedert 2008 door een multi-disciplinair team van deskundigen als hoogst schadelijk en isolerend, zelfs detinerend betiteld werd, is nu in aanvraag. De gemeente bewaakt hierbij de termijnen noch Art 3.9 AWB niet. En stuurt ipv aktie te ondernemen een verdagingsbesluit. Lees hier hoe dat ging.
De kwestie CAK en de opgave door Leudal van megalomane bedragen is dermate ernstig dat we kunnen spreken van witwassen en/of fraude. Ondanks een effort van het CAK tot “controle van de gemeetelijke gegevens” geeft de gemeente aan dat “alles klopt!” en daar houdt de kous mee op. Men ‘registreert’ nog steeds tienduizenden euro’s aan nooit geleverde voorzieningen op mijn naam en BSN nummer. Op advies van de wethouder die een onderzoek wilde instellen maar terug gefloten werd,is melding gemaakt bij de Politie, omdat er niet enkel hard bewijs is van foutieve informatie verstrekking aan het CAK maar tevens bewijs is van geoormerkte gelden inzake nooit verrichte aanpassingen.
De gemeente weigert schriftelijk en mondeling nog steeds elke communicatie. Lees hier de ‘voortgang’, al is eindelijke de Nationale Ombudsman in het spel betrokken.
Klachten over gedragingen en bejegening worden nog steeds niet behandeld. Deze zijn bevestigd voor ontvangst,zouden behandeld worden door een beklaagde en daarna nooit meer aan de orde gekomen. Lees hier klacht 1 en klacht 2
Op advies van het Juridisch Loket is op 19 mei 2017 de Gemeente ingebreke gesteld op grond van de Wet Dwangsom wegens niet tijdig beslissen op de aanpassing van de badkamer, maar heeft Leudal deze wet kennelijk facultatief verklaard, door de ontvangst te negeren,niet te bevestigen. We hebben uiteraard ontvansgtbevestigingen en een kopie gezonden aan de voorzitter van de hoorcommissie, die eveneens schriftelijk bevestigd heeft zoals het hoort: dat de gemeente ambtshalve na verbeuren dwangsom daartoe een besluit dient te nemen en over dient te gaan tot betaling van de dwangsom conform art 4:18en 4:19 AWB. Wat men tot op schrijven van deze blogpost niet heeft gedaan.

Mochten er updates zijn inzake een start aan communicatie en voortgang van werkelijke aanpak van de problematiek,wordt dit in deze blogpost geupdate.

Bijgewerkt tot 31 Aug 2017