Rechtbank: Kosten verbouwing oudere badkamer vallen gewoon onder de Wmo

Op 1 juni 2017 deed de rechtbank Oost-Brabant uitspraak over de renovatie van een badkamer, waarvoor de gemeente geen volledige Wmo-vergoeding wilde geven. Procesondersteuner Bert van ’t Laar, die vaker Brabantse senioren bijstaat, voerde de procedure namens een mevrouw die een inloopdouche en aangepast toilet nodig had. De rechtbank oordeelt het beroep van mevrouw gegrond en wijst het volledige bedrag dat nodig is voor de verbouwing van de badkamer toe.

 

Woningaanpassing en de Wmo

Het overheidsbeleid en de wens van veel mensen is er op gericht om langer thuis te blijven wonen. Ook met beperkingen, bijvoorbeeld als gevolg van ouder worden. Om dat mogelijk te maken zijn soms aanpassingen in het huis nodig, zoals een inloopdouche of aangepast toilet. Daarbij kan de gemeente helpen, via de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo). Wanneer iemand niet zelf zijn beperkingen kan oplossen, en dat ook niet lukt met mensen uit de eigen omgeving of voorzieningen die gewoon op de markt te verkrijgen zijn (algemeen gebruikelijke voorzieningen) dan moet de gemeente volgens die wet een zogenoemde ‘maatwerkvoorziening’ leveren.

Gemeenten bekijken eerst of er andere mogelijkheden zijn voor de cliënt voordat ze een voorziening vergoeden. Bij die afweging wordt vaak onderzocht of mensen zelf de aanpassingen aan hun huis  kunnen of moeten doen. Had dat bad niet al eerder door een douche vervangen kunnen worden? Is het niet normaal om eens in de zoveel tijd een nieuwe douche of wc te installeren? Had er niet gespaard moeten worden voor aanpassingen in latere jaren? Dus, met andere woorden, waarom moet de gemeente dit betalen?

 

Uitspraak rechtbank: recht op aangepaste douche, ook bij oudere badkamers

De rechtbank Oost-Brabant heeft een uitspraak gedaan over de renovatie van een badkamer waarbij die vragen centraal staan. Bert van ’t Laar, die vaker Brabantse senioren bijstaat, voerde de procedure namens een mevrouw die een inloopdouche en aangepast toilet nodig had. Zij moest volgens de gemeente een groot deel van de noodzakelijke aanpassingen zelf betalen. De rechtbank oordeelde echter dat de hele voorziening als maatwerkvoorziening voor vergoeding door de gemeente in aanmerking komt.

 

De afwijzing van de gemeente was mede gebaseerd op de gemeentelijke Wmo-regeling, waarin  voor aanpassingen in de badkamer een afschrijvingstermijn van 25 jaar staat. Aanpassingen aan oude badkamers, kortom, hoeven niet door de gemeente betaald te worden want eens per 25 jaar een nieuwe badkamer maken is algemeen gebruikelijk.

De rechtbank is het daar niet mee eens. Uiteraard heeft mevrouw een douche in haar woning. Een badkamer kan dus een algemeen gebruikelijke voorziening worden genoemd. Maar door haar beperkingen is ze aangewezen op een inloopdouche. Als ze die beperkingen niet had gehad zou ze de douche nooit hebben aangepast. Daarmee is deze inloopdouche juist níet gebruikelijk en kan de vergoeding dus niet op die grond worden afgewezen.

 

Sparen verplicht?

Verder meende de gemeente dat mevrouw geld had kunnen reserveren voor de renovatie van de badkamer. Daarmee had ze het probleem zelf kunnen oplossen. Volgens eerdere uitspraken mag echter bij de toekenning van voorzieningen door de gemeente geen rekening worden gehouden met inkomen of vermogen van de aanvrager.  Een verplichting om te sparen is dan ook een financiële voorwaarde die volgens de Wmo niet gesteld mag worden. De plicht om te sparen is geen onderdeel van de zelfredzaamheid van de aanvrager. Sterker nog, de gemeente mág zelfs geen rekening houden met een eventuele spaarrekening (vermogen). De wetgever verwoordt dat zo: “de gemeente mag de aanvraag van een cliënt die een voorziening zelf, zonder tussenkomst van de gemeente, zou kunnen bekostigen gelet op de hoogte van het inkomen en vermogen in relatie tot die bijdrage, niet op die grond afwijzen”.

De rechtbank oordeelt dat het beroep van mevrouw gegrond is en wijst het volledige bedrag dat nodig is voor de verbouwing van de badkamer toe.

 

Klik hier voor de hele uitspraak.