Raadsleden kruipen in huid invaliden in centrum Assen: niet altijd een pretje

Luc Rengers, Cindy Vorselman (beiden PvdA) en Lia de Ruiter (Stadspartij PLOP) namen de proef op de som en kropen in de huid van minder validen: een slechtziende (Rengers, met vrijwel geblindeerde bril), een ‘rolstoeler’ (Vorselman) en iemand die de broodnodige steun zoekt van een rollator (De Ruiter). Vorselman en De Ruiter wisselden onderweg een paar keer van hulpmiddel.

Fietsen, auto’s, bloembakken

Vooral Rengers kreeg het aardig voor de kiezen. Zijn zicht was door de geprepareerde bril minimaal. ‘Ik kon alleen wat kleuren waarnemen, meer niet. Obstakels zag ik niet.’ En obstakels kwam Rengers op de speciaal aangelegde blinde-geleidestrook en het trottoir meer dan hem lief was tegen. ‘Fietsen, geparkeerde auto’s, reclameborden, bloembakken… Terwijl vooral die strook toch echt een goede, ongehinderde geleiding moet zijn door de stad. En dat was-ie door al die obstakels op veel plekken beslist niet.’

Wat Rengers tevens opviel: soms houdt de strook ineens op! ‘Dan heb je de ribbels en de bobbels op de kruispunten onder je voeten gevoeld, en ineens is er niets meer! Daar is niet goed over nagedacht. Zo was ik bijvoorbeeld op weg naar het openbaar toilet tegenover de Action, maar raakte de weg kwijt en stond plots tussen de fietsen.’

Sierstroken

‘Ik weet’, zo vult Vorselman aan, ‘vanuit andere steden met deze stroken dat de mensen die ze leggen vaak zelf niet weten waar ze voor dienen. Die denken dat het sierstroken zijn of zo. Tja, dan krijg je tijdens dat leggen dus ook niet in de gaten dat er iets niet goed gaat.’

Rengers meet twee meter en dat, zo merkte hij, brengt een probleem met zich mee voor lange slechtziende mensen op marktdagen. ‘Als ik op de strook loop, kom ik met mijn kop tegen kraampjes aan. Die moeten echter wel deels op het trottoir staan, want het midden van de straat moet tot een bepaalde breedte openblijven. Brandweerverordening.’Vorselman: ‘Maar met een kraam op de stoep kunnen ook mensen in een rolstoel er niet langs.’ Rengers: ‘Dat betekent dus dat er in feite geen ruimte is om daar kraampjes neer te zetten. Die moeten dus ergens anders neergezet worden.’

Schuine stoepranden

Verder, besluit Rengers, merkte hij op de Markt het nadeel van de schuine stoepranden. ‘Daar had ik al iets over gehoord. In de drukte op de Markt tijdens het TT Festival hadden sommigen op die schuine randen hun enkels verzwikt. Ik merkte nu ook als slechtziende dat die schuine kanten heel verraderlijk kunnen zijn. Ja, al met al was het een vreemde gewaarwording om als praktisch blinde te worden geconfronteerd met je eigen stad. Maar mijn ogen, als ik het zo mag uitdrukken, zijn wat de problemen voor minder validen betreft wel open gegaan.’

Opmerkelijk: tijdens zijn wandeltocht als slechtziende werd Rengers plots bij de arm gepakt door een vrouw. Rengers, lachend: ‘Ik deed maar mee, want ik wilde toch eens weten waarom die vrouw dat deed. Zij bleek, hoorde ik later van haar, een invalide zoon te hebben die in een rolstoel zit en wilde me helpen. Heel lief, die behulpzaamheid, maar sommige minder validen vinden dat in het kader van de zelfredzaamheid misschien niet zo leuk.’

‘Het deed mij een beetje denken aan dat filmpje van dat oude vrouwtje dat aan de kant van een drukke weg staat en achter elkaar ongevraagd door mensen wordt geholpen met oversteken. Ze trekken haar van de ene naar de andere kant. Terwijl die vrouw helemaal niet wilde oversteken, haha.’

De Nieuwe Kolk

Ook Cindy Vorselman kwam in de rolstoel problemen tegen. Zo werd De Nieuwe Kolk als openbaar gebouw getest op ‘rolstoelvriendelijkheid’. Op zich ging dat prima. Goede, brede doorgangen in het gebouw. Maar de helling tussen het pad na de hoofdingang en de bibliotheek was, ondanks dat die in drieën gaat, toch wel steil. Vorselman: ‘Naar beneden was het geen probleem, weer naar boven was, jezelf voortduwend op spierkracht, toch een ander verhaal. Pittig.’

Ook het invalidentoilet kan voor grote rolstoelen, zo ondervond Vorselman, problemen opleveren met in -en uitrijden. En als iemand zich dan door die opening probeert te worstelen, is de ruimte tussen de lift en de toiletdeur behoorlijk krap. De helling buiten De Nieuwe Kolk ziet er volgens Vorselman wel breed uit, maar: ‘Als een buggy je tegemoet komt, merk je toch dat die ruimte om elkaar te passeren niet zó groot is.’

Afwatering

Straten worden nooit helemaal recht neergelegd omwille van de afwatering. Maar in bijvoorbeeld de Kruisstraat, merkte Vorselman, loopt die straat wel érg schuin af naar het midden, waar de goot ligt. ‘Ik moest er echt tegen duwen om bij een winkel te kunnen komen. En op meer plekken in de stad moest ik flink tegensturen om rechtdoor te kunnen blijven gaan. Natuurlijk kunnen we niet verlangen dat de gemeente alle straten en paden opnieuw gaat leggen, maar bij herbestrating of nieuwe bestrating is dit toch wel een punt om rekening mee te houden.’

Vorselman woont zelf in Kloosterveen. Het winkelcentrum Kloosterveste heeft vier ingangen, die echter zijn voorzien van roltrappen en steile hellingen. ‘Dat is voor iemand in een rolstoel niet te doen, daar is duidelijk niet goed over nagedacht.’

Verslag

Alle bevindingen van de drie raadsleden worden nu gebundeld in een verslag, waarbij ook foto’s van onwenselijke situaties worden gevoegd. Dat verslag wordt aangeboden aan wethouder Ruud Wiersema, die met deze kennis later zelf nog op pad gaat om de situatie in het Asser centrum met eigen ogen te aanschouwen.

Tekst: Robbert Willemsen