In Den Haag: Rolstoeler kan niet zomaar het zwembad in

De oproep ‘Kom in beweging’ die de gemeente Den Haag heeft laten drukken op zijn zwempasje, krijgt deze week een merkwaardige lading. Michel Meinders heeft een dubbele spierziekte en wíl maar al te graag vanuit zijn rolstoel gaan bewegen in het water van zwembad Zuiderpark. Maar voor het eerst in 21 jaar mag hij op basis van zijn zwempas het zwembad niet in. Er is opeens ook een legitimatie nodig, een rijbewijs of een paspoort.

,,Het heeft allemaal te maken met de ophef die een tijdje geleden is ontstaan toen anonieme medewerkers alarm sloegen over jongeren die mensen lastigvielen in het bad.’’

Maar wat Meinders niet begrijpt is waarom zijn zwempas vol met data over wie hij is, niet volstaat. ,,Op die pas staan al mijn gegevens inclusief een foto. Het personeel vindt het zelf ook vervelend om mensen die ze goed kennen te moeten wegsturen, hoor.’’

Dat er een identificatieplicht is in Nederland, weet Meinders. ,,Maar een rijbewijs of paspoort meenemen naar een zwembad vind ik risicovol. Ook al zijn er afsluitbare lockers. Je weet nooit of het gestolen wordt. En kopietjes van een rijbewijs of paspoort worden niet geaccepteerd heeft mijn vrouw deze week ervaren.’’

Kunstbeen
Hoe belangrijk zwemmen voor Meinders is blijkt wel uit zijn sterk verbeterde conditie. ,,Ik begon met drie baantjes zwemmen en ik doe er nu al 60 in een uur. Het Zuiderparkbad is voor mij heel geschikt. Ik heb een kunstbeen dat ik eerst afdoe en vervolgens kan ik met mijn rolstoel tot aan het water komen. In bijvoorbeeld zwembad De Waterthor zit een muurtje rond het bad, waardoor ik me er niet zo in kan laten glijden.’’

Meinders is vooral boos over de slechte communicatie van de gemeente. ,,Ik heb begrepen dat er een nieuwe zwempas komt. Dat is toch zonde van het geld? Er ís al een zwempas waarop alle gegevens staan. En dan hebben ze wel in de vakantie het vrijdagmiddagzwemmen geschrapt vanwege bezuinigingen.’’

De klachten van vaste Zuiderparkzwemmers over de identificatieplicht zegt de gemeente te betreuren, maar er weinig aan te kunnen doen. ,,Je kan bij de kassa geen verschil maken tussen mensen.’’