Doucheban in Zeister ‘verzorgingscentrum’ de Dennen

Ze moesten zich dus maar even met een nat washandje tevreden stellen. Net als vroeger. Dat het zomer is en er zelfs tussen de verkoelende, Zeister dennen meer getranspireerd wordt dan normaal, dat sommige bewoners incontinentieproblemen hebben: het zou allemaal wel.

Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Ook, of beter: zeker In de Dennen.

,,Wat wonen in In de Dennen echt bijzonder maakt”, ronkt de instelling op haar website, ,,is de persoonlijke en professionele dienstverlening.

Er is regelmatig een gastvrouw aanwezig, u kunt altijd een kop koffie drinken in de lobby en u kunt deelnemen aan diverse activiteiten.” Verder wordt melding gemaakt van rolstoeltoegankelijke badkamers. Dat er niet altijd iemand is om de bewoner daar met rolstoel en al naartoe te rijden, vermeldt de site dan weer niet.

Het is gemakkelijk om daar, vanuit het comfort van je leunstoel, sarcastisch over te doen. Vermoedelijk zitten ze bij In de Dennen echt met de handen in de naalden voor ze zo’n brief versturen. Althans, dat hoop je. Want kennelijk werd de doucheban pas een probleem toen de media er lucht van kregen. 

De directeur van de overkoepelende Warande-stichting, Peter Weda, was er niet eens van op de hoogte en meldde vervolgens dat een ‘overenthousiaste teamleider’ het besluit had genomen. Curieuze woordkeuze. Het doet vermoeden dat die teamleider na een eureka-moment juichend om de dennen heeft gedanst: ,,Ik ben eruit! We laten die oudjes gewoon niet meer douchen!”

Weda noemt het ,,een goedbedoelde actie”, maar zegt in één adem dat douchen tot de basiszorg hoort, net als eten, drinken en aankleden. Zaten mijn ouders In de Dennen, zou ik het enthousiasme van de teamleiders vrezen. En de excuses van de directie nog veel meer.