Zorggeld voor een Porsche (en meer…)
De directeur van een zorginstelling voor licht gehandicapte jongeren gaf volgens het Openbaar Ministerie in een paar jaar tijd miljoenen euro’s zorggeld uit aan luxe vakanties, auto’s en appartementen.
Foto’s: Funda / Openbaar Ministerie / Illustratie: FD Studio
Dinsdag 28 juni 2016. In alle vroegte parkeren busjes voor een bedrijfsverzamelpand in de Posthoornstraat in Rotterdam. Mannen en vrouwen gaan bij nummer 25 op de begane grond naar binnen. Daar zetelt het hoofdkantoor van Zorg Stichting Vivence (ZSV), een instelling voor mensen met een lichte verstandelijke beperking. Het blijkt te gaan om een actie van de Fiod (Fiscale Opsporings- en Inlichtingendienst). Medewerkers mogen hun mobiele telefoon en de computers niet meer gebruiken. Na een puur uur vertrekken de busjes vol computers en administratie. Zelfs de prullenbakken zijn leeggehaald. In een luxe appartement aan het Emmaplein zijn dan al directeur Darryl N. (38) en zijn vriendin Dominique van D. van hun bed gelicht.
ZSV heeft op het moment van de inval nog zorgpanden in Almere, Deventer, Amsterdam en Rotterdam. Maar het personeel dat daar werkt, wordt onwetend gehouden van de inval. De familie van de directeur heeft de medewerkers op het hoofdkantoor een zwijgplicht opgelegd. Maar als de week daarna het nieuws van de inval toch doorsijpelt, zijn de medewerkers niet verbaasd. ‘Het enige opvallende is dat dit niet eerder is gebeurd’, zegt een medewerker die anoniem wil blijven. Want dat er bij ZSV vreemde dingen gebeurden, was voor vrijwel niemand een verrassing.
Sjoemelen met zorggeld
Niet alleen declareerde ZSV meer zorg dan de instelling leverde, via een simpele constructie stroomden jaarlijks tonnen aan zorggeld weg naar de privérekeningen van directeur Darryl en zijn vriendin Dominique. Dat ging als volgt: ZSV had een dochterbedrijf met de naam ZSV Wonen II. Vanaf de oprichting in september 2013 was Darryl ook hiervan bestuurder. Deze dochter had als enige activiteit de huur van panden van particulieren voor gemiddeld € 900 per maand. Deze panden werden doorverhuurd aan ZSV met een toeslag van 60%. Op deze wijze kon Darryl zijn salaris aardig aanvullen. Vanuit ZSV en ZSV Wonen II vloeide in vijf jaar tijd in totaal €2,8 mln naar de bankrekeningen van Darryl en Dominique. Dat had volgens de jaarrekeningen aan managementfees ‘slechts’ € 656.895 moeten zijn. In totaal zou hij zich in vijf jaar dus ruim € 2 mln te veel hebben uitbetaald.
Privédoeleinden
Het verhaal begint in april 2008. Op de 15de van die maand wordt het faillissement uitgesproken van Vivence in Rotterdam. Deze vennootschap verleent in opdracht van ZSV zorg aan licht verstandelijk gehandicapte jongeren. Zoals bij een faillissement gebruikelijk is, doet de curator, Rogier Karskens, onderzoek naar het hoe en waarom van het bankroet. Hij spreekt met de mensen achter de twee holdings die samen de aandelen van Vivence bezaten.
Karskens constateert dat Vivence mede ten onder is gegaan doordat de zorgclub ondanks financiële problemen ‘substantiële bedragen’ moest betalen aan een van de holdings, Panda Holding genaamd. De man achter deze holding: Darryl N. De curator wil hier meer van weten. Maar Darryl werkt niet mee. Op een oproep reageert hij niet. Pas als de curator naar de rechter stapt met het verzoek hem in bewaring te stellen, is de bestuurder bereid tot een gesprek. Daarin geeft hij toe dat het geld van Vivence, ruim € 400.000, is gebruikt voor privédoeleinden. De curator stelt hem aansprakelijk voor het tekort in de boedel. Uiteindelijk schikken beide partijen de kwestie voor € 50.000.
Familiebedrijf
Terwijl Darryl nog over deze schikking onderhandelt, wordt hij enig directeur van ZSV. Op papier is dat een stichting, maar in feite een familiebedrijf. Vader, moeder, neven en nichten en andere (aangetrouwde) familieleden staan op de loonlijst, zonder dat de rest van het personeel dat weet.
De familieleden rijden vrijwel allemaal in een luxe leaseauto. Op kosten van ZSV. Kampioen leaserijder is directeur Darryl N. zelf. Hij rijdt in een Porsche 911 Targa 4S, een Audi A8 en een BMW i8, elk met een aanschafprijs van minimaal een ton. ‘Natuurlijk stelden we als personeel wel eens vragen over die auto’s van Darryl. Zo kwam hij in Amsterdam eens voorrijden met een auto met chauffeur. Maar zijn verhaal luidde dat hij nu eenmaal veel geld had omdat hij met veel winst zijn ict-bedrijf had verkocht’, vertelt een oud-manager van ZSV.
Maar klopt zijn verhaal? Uit het faillissement van Vivence is al duidelijk geworden dat tonnen via Panda Holding zijn doorgesluisd naar hemzelf. Maar ook uit ZSV stroomt zorggeld niet alleen naar cliënten maar ook naar Darryl. Dit wordt duidelijk in maart 2013. Dan pas wordt een vonnis openbaar in een kort geding dat begin 2010 heeft gespeeld. Deze zaak draait om de toenmalige directeur van ZSV. Hij is door de raad van toezicht ontslagen omdat hij een lening van € 112.000 heeft verstrekt en maandenlang de huur heeft betaald van een appartement aan het Koningin Emmaplein in Rotterdam. Ontvanger van de lening en huurder van het appartement: Darryl N. Kort na het ontslag van de directeur wordt de raad van toezicht vervangen door twee goede bekenden van Darryl, die zelf op 1 juli 2011 bestuurder wordt van ZSV.
Vragen over dure leaseauto’s
Er zijn meer aanwijzingen dat zorggeld niet altijd wordt gebruikt voor zorg alleen. In het Twentse Borculo biedt ZSV zorg aan veertien jongeren tussen de 13 en 23 jaar. In 2012 constateert de Inspectie op die locatie al tekortkomingen. Volgens diverse oud-medewerkers komt dat door een ernstig tekort aan personeel; bovendien heeft een deel van de mensen dat er werkt niet de nodige papieren. Maar omdat de situatie binnen een jaar voldoende verbeterde, volgden geen verdere stappen.
Dit tot verbazing van het personeel. ‘Ik vind het echt vreemd dat de inspectie niets zag. Er was zoveel mis. Als bekend was dat de inspectie er was, kwamen opeens alle managers aanrijden in dure leaseauto’s. Voor die inspecteurs moesten de puzzelstukjes dan toch wel in elkaar vallen, zou je zeggen. Zelfs vrienden van mij, die ergens anders in de zorg werken, begonnen mij vragen te stellen over de leaseauto’s van ZSV’, zegt een oud-personeelslid.
Pas op 6 mei 2015 komt de Inspectie weer langs in Borculo. De inspecteurs treffen een rotzooi aan. Aan negentien van de dertig normen wordt niet voldaan. De inspectie plaatst ZSV in juni onder verscherpt toezicht. ZSV moet flink aan de bak en trekt extra personeel aan. Dat heeft effect. Na vier maanden beëindigt de inspectie het verscherpte toezicht.
Familie op de loonlijst
Maar medewerkers blijven zich verbazen over de gang van zaken. Een van hen ziet op de locatie Borculo op een dag de ouders van Darryl binnenkomen: ‘Ze spraken met de bewoners en het was duidelijk dat ze die kenden. Wat ze precies kwamen doen, wisten we niet. Achteraf hebben we pas vernomen dat ze op de loonlijst stonden.’
Accountant trekt verklaringen in
Uit onderzoek van het FD blijkt dat accountant Jan B. kort na de arrestatie van Darryl N. in een brief aan het ministerie van Volksgezondheid vraagt zijn accountantsverklaringen bij de jaarrekeningen over 2011 tot en met 2015 te verwijderen. Het ministerie van Volksgezondheid beheert de website waar zorginstellingen ieder jaar verplicht hun jaarrekening met accountantsverklaring moeten deponeren. Op basis van nieuw ontvangen informatie besluit hij zijn verklaringen in te trekken. Het ministerie willigt dat verzoek in. Volgens deskundigen uit de accountancy komt het vaker voor dat een accountant zijn goedkeurende verklaring intrekt als bij een bedrijf fraude is ontdekt. Maar dat een accountant zijn verklaringen over een periode van vijf jaar terugtrekt, zonder daar in het openbaar melding van te maken, noemen zij opmerkelijk. Maar zij benadrukken dat een accountant ook na intrekking verantwoordelijk blijft voor zijn eerder afgegeven goedkeuring voor de jaarcijfers.
Uiteindelijk worden op dinsdag 28 juni 2016 Darryl en zijn vriendin Dominique van hun bed gelicht. Al snel wordt bekend dat ook de twee leden van de raad van toezicht en huisaccountant Jan B. als verdachte zijn aangemerkt. Die dag neemt de politie de drie luxe leaseauto’s van N. in beslag. Uit het onderzoek komt al snel naar voren dat de huur van zijn luxeappartement aan het Koningin Emmaplein nog steeds wordt betaald door ZSV. De zorginstelling draait ook op voor de € 10.000 die N. maandelijks betaalt voor een in aanbouw zijnde villa op het project Ringvaartstaete in Nieuwerkerk aan de IJssel.
Darryl blijkt bovendien jarenlang het ministerie van Volksgezondheid een loer te hebben gedraaid. In 2013 is een wet ingevoerd die een einde moet maken aan exorbitante salarissen in de zorg. Op papier leek hij aan die wet te voldoen. Verdient hij in 2013 € 180.000, in 2015 is dit volgens de jaarrekening teruggeschroefd tot € 66.529. Maar dat is schijn. In werkelijkheid geniet hij dat jaar een beloning van € 607.538, een salaris waar een directeur van een academisch ziekenhuis (max. € 180.000) slechts van kan dromen.
Op zijn Facebook-pagina is te zien waar dat geld naartoe ging. Tal van foto’s getuigen van luxe vakanties: Darryl aan het golfen, Darryl met Dominique in de jungle. Darryl in een helikopter boven Hollywood. ‘We vonden al dat hij als bestuurder vaak op vakantie was’, zegt een oud-medewerkster van ZSV. Een vakantie zit er voor Darryl voorlopig niet in. Tot 8 december zit hij vast. Het FD heeft diverse pogingen gedaan Darryl om een reactie te vragen. Kort nadat het FD een bericht had gestuurd naar zijn Facebook-pagina werden foto’s die daarop stonden, verwijderd. Een reactie bleef uit.
Lees morgen deel 2: Hoe het ZSV vergaat na de arrestatie van directeur Darryl N.
Zorgfraude
Dit is het derde verhaal in een serie over zorgfraude. Hebt u een persoonlijk verhaal over zorgfraude? Of kent u voorbeelden waarbij zorggeld niet goed is besteed? Neem dan contact met ons op, via eikelenboom@fd.nl of katen@fd.nl.
Doofpot WMO Leudal 