Het exoskelet: stap voor stap naar een nieuw leven met ‘Project March’
Traplopen, opstaan uit een stoel of de trein proberen te halen: het zijn handelingen die niet vanzelfsprekend zijn als je een dwarslaesie hebt. Het studententeam van de TU Delft, verenigd in Project March, wil daar verandering in brengen. Na een jaar ontwerpen en bouwen laten zij het ondersteunend robotisch pak deze week voor het eerst zien aan de buitenwereld.

Bron: Metro | Door Els Anker | 27 Aug 2017
Een exoskelet is van oorsprong een Amerikaans-Israëlische uitvinding, ontworpen om gewonde militairen te ondersteunen. Het apparaat bestaat uit een stelsel van buizen dat over de kleren wordt gedragen en door middel van elektronica reageert op impulsen van de spieren.
Bewustwording
Bij de TU Delft neemt elk jaar een nieuw team studenten de uitdaging aan een nieuw exoskelet te ontwerpen en te bouwen in één jaar tijd. Deze editie zetten vijftien fulltime- en zestien parttime studenten zich vrijwillig in om het exoskelet te realiseren.
Met de nieuwe medische technologische ontwikkeling willen de studenten mensen met een dwarslaesie helpen hun dagelijkse activiteiten weer uit te voeren. „Voor mensen die rolstoelgebonden zijn, zijn veel handelingen niet vanzelfsprekend”, aldus teamlid Marise de Baar (23). „Daar sta je nauwelijks bij stil als je er zelf niet mee te maken hebt.”
Grenzen verleggen
Nijmegenaar Ruben de Sain kreeg tien jaar geleden een motorongeluk. Hij liep een dwarslaesie op en is sindsdien afhankelijk van een rolstoel. „Als de artsen je vertellen dat je nooit meer kunt lopen, staat je wereld stil”, aldus De Sain.
„Je hebt de neiging om te kijken naar de dingen die je níet meer kunt doen. Maar dankzij mijn vrienden ging ik mij weer concentreren op de activiteiten waar ik wél toe in staat was. Ze behandelden mij niet anders dan voor het ongeluk. Dat triggerde mij om mijn grenzen te verleggen. Iedere dag opnieuw.”
Ooghoogte
De Sint Maartenskliniek, waar De Sain in behandeling is, vroeg hem te participeren in een onderzoek met het exoskelet. Maar na twee weken stopte het traject en moest hij het exoskelet weer inleveren; het skelet wordt namelijk nog niet vergoed door Nederlandse zorgverzekeraars of overheidsinstanties.
Toch liet De Sain het er niet bij zitten. Hij startte een crowdfundingsactie om zijn eigen pak te kunnen bekostigen. En met succes: de Nijmegenaar haalde de benodigde 85.000 euro op.
Obstakels
In Nederland is Ruben op dit moment de enige persoon met een eigen exoskelet. Door zijn ervaring was De Sain dan ook een goede partner voor de studenten van de TU Delft. Door het nieuwe robotpak is De Sain niet meer voortdurend afhankelijk van zijn rolstoel. Na de eerste succesvolle trainingen, waarbij het exoskelet precies op hem werd afgesteld, is het nu tijd om daadwerkelijk te gaan lopen. De Sain: „Na tien jaar in een rolstoel te hebben gezeten, kon ik mijn vrienden ineens weer op ooghoogte aankijken. Dat deed mij heel veel.”
De Nijmegenaar zet zijn eerste officiële stappen richting de Cybathlon Experience, een soort Paralympische Spelen met bionische hulpmiddelen. In oktober 2017 strijden zowel academische als commerciële teams tegen elkaar, waarvan de exoskelettenrace één onderdeel is.
Hoop
De race bestaat uit een aantal obstakels die uitdagingen in het dagelijkse leven nabootsen, waaronder traplopen en een schuine helling. Het doel is om de obstakels in een zo snel mogelijke tijd af te leggen.
Zowel De Baar als De Sain is hoopvol. „Wie weet waar we over een aantal jaar staan?” besluit De Sain. „De toekomst die zo’n exoskelet biedt, dat is iets waarvoor we moeten gaan. Want met soortgelijke innovaties kun je levens veranderen.”