Note van @doofpotwmo | 4 oktober 2017

De decentralisatie van de WMO 2015 werkt in toenemende mate rechtsongelijkheid in de hand terwijl 388 gemeenten, ieder voor zich de ene gunst of sof voor de burger bedenkt. Waar in de ene gemeente (Bijv. Eindhoven) de minima en chronisch zieke moet gaan bezuinigen op voedsel wegens zeer discriminerende bezuinigingsslagen, gaat in het nagenoeg flankerende Gemeente Best de gemeente diep in de reservebuidel tast om deze doelgroepen wel te steunen.

Deze decentralisatie-effecten constituteren effectief een gemeentelijke postcodeloterij, waarbij een burger – afhankelijk van de zijn postcode- is overgeleverd aan de willekeur van het lokaal politieke beleid en begrotingen en dat levert voor de doelgroep zeer – en niet te verklaren – verschillen op als we spreken over “maatschappelijke ondersteuning” die voor elke burger net zo rechtvaardig of effectueerbaar zou moeten zijn.

Waar onlangs op social media een buzz was over de voornemens van DSW om het Eigen Risico te verlagen met 6 Euro, is er nu zelf een gemeente die dat gehele ER wil gaan vergoeden, categoriaal, voor chronisch zieken en gehandicapten. De Gemeentelijke Postcodeloterij-prijs valt in Putten. Die eveneens een goed voorbeeld geven door de regels aanzienlijk te vereenvoudigen en de regeldruk voor deze doelgroep daadkrachtig aanpakken.

Tevens hanteert Putten een aanzienlijk hoge inkomensgrens voor deze categoriale toekenning.  En zo zou het overal moeten zijn, immers kiest geen mens ervoor chronisch ziek of gehandicapt te worden, maar wordt wel getroffen door de bijkomende kosten die in toenemende mate niet vergoed wordt door de ZV/bijzondere bijstand. En in andere ‘postcodes’ nog steeds 110% bijstandsnivo grenzen gelden, zonder acht te willen slaan op de buitengewoon hoge lasten om vooralzichzelf te ontzien van die reledruk/rompslomp.

Zoals veel volgers van deze blog lezen ben ik mordicus tegen de decentralisatie en deze uitwerkingen, die regelrechte rechtsongelijkheid in de hand werken. Waar een Eigen Risico in Den Haag wettelijk bepaald wordt, kan je in de gemeentelijke loterij het nakijken hebben, of in Putten dus: Geluk. En blijf ik van mening dat Gemeenten beter kunnen investeren in gelijkheid om zo participatie, eenzaamheid en honger uit te sluiten. De lijst van gevolgen van de financiele gevolgen voor chronisch zieken, gehandicapten en minima is nl niet limitatief, maar alle gevolgen grijpen hard door in het leven van de doelgroep, en daarmee hun gezinnen incl. kinderen.

Hieronder het artikel over de goede voorbeelden in Putten. Dat vele gemeenten hun beleid eens mogen herzien en echt sociaal en solidair af gaan stemmen opdat iedereen mee kan doen, kan participeren. Want dat behoort nog steeds de scoop te zijn van de WMO.

 

Gemeente Putten vergoed eigen bijdrage chronisch zieken

De kans is groot dat chronisch zieken hun eigen bijdrage van 385 euro vanaf 2018 vergoed krijgen door de gemeente Putten. Dat werd duidelijk tijdens de raadscommissie maatschappij. Dit jaar komen chronisch zieken in aanmerking voor een bedrag van tweehonderd euro.

Bron: De Puttenaer | 4 Okt 2017

Alle partijen in de raad geven al aan een motie van het CDA te gaan steunen waarin het college van burgemeester en wethouders wordt gevraagd de eigen bijdrage te gaan vergoeden. Wat Wilma van Voorst (Wij Putten) mag deze bijdrage al vanaf dit jaar ingaan. Wethouder Gerbert Priem maakt duidelijk dat dit niet mogelijk. Door de gemeente is aan alle inwoners een brief verstuurd waarin ze attent worden gemaakt op de mogelijkheid voor chronisch zieken een beroep te doen op een gemeentelijke bijdrage. Daarin is het bedrag van tweehonderd euro al vastgelegd.

VERDUBBELING

Dat bedrag is overigens een verdubbeling van de honderd euro welke in 2016 werd vergoed. Okko van Dijk (CDA) vraagt zich af wie dit besluit heeft genomen omdat de raad hierin niet is gekend. Dat blijkt ook niet nodig. De raad heeft een krediet beschikbaar gesteld en de uitvoering van de regeling ligt bij het college. De gemeente Ermelo wordt als voorbeeld genoemd, daar wordt de 385 euro al vergoed.

Van de beschikbare 175.000 euro is in 2016 maar 28.000 euro uitgegeven, zestien procent van het totale budget. De twee jaar daarvoor lag dit percentage nog rond de twintig procent. Het bedrag dat overblijft vloeit terug in de reserve sociaal domein. Streven van zowel raad als college is het gebruik van de regeling te verhogen.

AANVRAGEN

In 2016 werden in totaal 302 aanvragen ingediend. Hiervan is 92 procent gehonoreerd. Tegen de afwijzingen zijn geen bezwaren ingediend. De verdubbeling van het bedrag is één van de maatregelen het beroep op de regeling te vergroten. Daarnaast is de inkomensgrens tot veertigduizend euro bruto verhoogd.

Ook hoeven chronisch zieken niet ieder jaar alle gegevens weer opnieuw in te vullen. Volstaan kan worden met het aangeven dat er geen wijziging in de situatie is opgetreden. De participatieraad heeft als kritiek ook aangedragen dat het ieder jaar opnieuw moeten aanvragen door veel inwoners als een administratieve last is ervaren. Uit een evaluatie van het college blijkt dat de aanvraagprocedure op zich goed verloopt. De criteria worden als duidelijk, concreet en transparant ervaren. Wel is op grond hiervan besloten het aanvraagformulier aan te passen.

CRITERIA

Cliënten moeten weten dat ze maar aan één van de criteria behoeven te voldoen en niet aan allemaal. Dit moet, zo blijkt uit de evaluatie, duidelijker met hen worden gecommuniceerd. De vragen over de financiën van de cliënten zijn duidelijker geformuleerd. Het advies van de participatieraad een financieel spreekuur in te richten wordt niet overgenomen. Volgens het college is dit overbodig omdat bewoners altijd terecht kunnen bij het loket Samenleving in het gemeentehuis en bij Stimenz. De participatieraad heeft eveneens het advies gegeven de bijdrage te verhogen tot het bedrag van 385 euro aan eigen risico.